بررسی تاثیر ماساژ بازتابی پا بر درد و شاخص های فیزیولوژیک بعد از عمل سزارین

سابقه و هدف: درد، پدیده مشترک بعد از تمام اعمال جراحی است . استفاده از مسکن رایج ترین مداخله در تسکین درد است اما عوارض این داروها، عدم دسترسی تمام بیماران به آن ها و مناسب نبودن مسکن ها سبب شده است که توجه سیستم های درمانی به سمت روش های غیردارویی تسکین درد مانند ماساژ بازتابی پا جلب گردد. لذا این پژوهش با هدف تعیین تاثیر ماساژ بازتابی پا بر درد و شاخص های فیزیولوژیک زنان بعد از عمل سزارین انجام شد.   مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی است که در آن تعداد 62 بیمار تحت عمل جراحی سزارین مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی الزهرا (س) رشت به طور تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. در گروه آزمون، ماساژ بازتابی پا طبق متد اینگهام و بر اساس توالی پایه به مدت 30 دقیقه در دو جلسه و به فاصله 24 ساعت انجام شد. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش، فرم مشخصات دموگرافیک، فرم پلکانی مقیاس دیداری سنجش درد، ثبت نمره درد و شاخص های فیزیولوژیک، فشارسنج و کرونومتر بود.   یافته ها: نتایج پژوهش بیانگر آن است که در گروه آزمون شدت درد پس از مرحله اول ماساژ نسبت به قبل از آن و هم چنین نسبت به گروه کنترل به ترتیب کاهش معناداری داشت (001/0 p< و 0001/0 p< ). در مرحله دوم نیز شدت درد در گروه آزمون به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل کم تر بود (001/0 p< ). شاخص های فیزیولوژیک (فشار خون، ضربان قلب و تنفس) تغییر معناداری نشان نداد. نتیجه گیری: ماساژ بازتابی پا موجب کاهش شدت درد بیماران تحت عمل جراحی در روز اول شده است اما بر شاخص های فیزیولوژیک تأثیر قابل ملاحظه ای نداشته است